MET VRIENDEN

© 1999 - Erik Brey



Ik loop zo'n flinke vijftig jaar nu rond; wat niet zo lang is
'k Heb hier en daar iets meegemaakt, wat niet van veel belang is
Maar als ik iets mag zeggen, al die jaren overziende:
Kom, laat er altijd Eten zijn, en Drinken zijn, met Vrienden...


Ik denk terug aan duizendtallen hapjes, nipjes, slokken
Maar 't was vooral m'n Ziel die daar zo gulzig zat te schrokken
Al die verdiende katers die wij 's morgens Aspirine'den:
Kom, laat er altijd Eten zijn, en Drinken zijn, met Vrienden...


In stille uren bang verdriet, geheime wanhoopsdagen
Was één remedie slechts die mijn verzuring kon verjagen
Dat wij zo weer eens met elkaar langdurig haute-cuisine'den:
Kom, laat er altijd Eten zijn, en Drinken zijn, met Vrienden...


Het Leven drijft ons uit elkaar, dan soms weer tot elkander
Hervinden aan zo'n tafel elkaars lach en waterlander
En als er tóch een Hemel is, zo ik die al verdiende:
Laat daar dan altijd Eten zijn, en Drinken zijn, met Vrienden.